‘De vervuiler betaalt’ – dat is hoe de huidige wetgeving in het algemeen kan worden samengevat. In de loop der jaren is de verantwoordelijkheid voor ondernemers steeds groter geworden voor het ontstaan van milieuvervuiling.

Maar als bedrijven failliet gaan is het de vraag wie in die situatie voor die overtredingen en de gevolgen moet opdraaien.

Het is lange tijd onduidelijk geweest maar de Hoge Raad heeft in een uitspraak uitgelegd hoe schulden uit milieuovertredingen moeten worden behandeld in faillissementen.

In het kort, schulden die voortkomen uit boetes of andere kosten die zijn opgelegd door overheidsinstanties vanwege het niet naleven van milieuwetten, worden nu door de Hoge Raad beschouwd als “boedelschulden”.

Maar wat betekent dit eigenlijk? In een faillissement is er vaak niet genoeg geld om alle schuldeisers tegelijk te betalen. Daarom worden schuldeisers ingedeeld in verschillende categorieën op basis van de aard van hun vordering. De nieuwe uitspraak stelt dat milieu-gerelateerde schulden nu hogere prioriteit hebben dan andere schulden.

Voor curatoren, de mensen die verantwoordelijk zijn voor het afwikkelen van een faillissement, betekent dit dat ze nu eerst de milieu-gerelateerde schulden moeten aflossen voordat ze andere schuldeisers betalen. Deze verandering heeft gevolgen voor schuldeisers die nu mogelijk langer moeten wachten om betaald te krijgen.

Als je denkt aan een faillissement als een taart die moet worden verdeeld, zijn de milieu-gerelateerde schulden nu als eerste aan de beurt om een stuk van de taart te krijgen. Pas nadat zij zijn betaald, wordt de rest van de taart verdeeld onder de andere schuldeisers.

Kortom, de uitspraak van de Hoge Raad verandert de regels voor hoe schulden uit milieuovertredingen worden behandeld in faillissementen. Het zorgt ervoor dat deze schulden nu prioriteit krijgen bij het verdelen van het geld, wat invloed kan hebben op de uitkering aan andere schuldeisers.

Daarmee geeft onze hoogste rechter een duidelijk signaal: de bescherming van het milieu en het opheffen van de gevolgen van milieuovertredingen krijgen de hoogste prioriteit, ook in een faillissement.